24.5.08
«Ένα λιβάδι δεν είναι τίποτε άλλο από ένα πεδίο οδύνης.Μέσα σε αυτή την ωραία πρασινάδα,ένα πλάσμα πεθαίνει κάθε δευτερόλεπτο, τα μυρμήγκια καταβροχθίζουν ζωντανά τα σκουλήκια,τα πουλιά καραδοκούν μεσούρανα,παραμονεύοντας μια νυφίτσα η ένα ποντίκι.Βλέπεις αυτή τη μαύρη γάτα ακίνητη μέσα στα χορτάρια?Δεν περιμένει παρά μόνο μια ευκαιρία να σκοτώσει.Βρίσκω απωθητικό τον αφελή σεβασμό που έχουμε για τη φύση .Πιστεύεις ότι ανάμεσα στις μασέλες μια τίγρης ,μια ελαφίνα θα είναι λιγότερο τρομαγμένη από ότι θα ήσουν εσύ η ιδια?Αν ο κόσμος υποστηρίζει ότι ένα ζώο δεν μπορεί να υποφέρει όσο ένας άνθρωπος,είναι επειδή οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν την ιδέα να ζουν μέσα σε μια φύση που,δεν είναι παρά μια θηριωδία, τίποτε άλλο από θηριωδία.
Ο Πωλ ένιωθε ευτυχία βλέποντας τον άνθρωπο να καλύπτει σιγά σιγά τη γη με μπετόν .Ηταν για εκείνον σαν να είχε κάποιος χτίσει ζωντανή μια άγρια φόνισσα. Η Ανιες τον καταλάβαινε πάρα πολύ καλά ,ώστε να μην μπορεί εκείνος να κρύψει την αποστροφή αυτή για τη φύση,που ήταν, για να το πούμε έτσι,ριζωμένη στην καλοσύνη του και στο περί δικαιοσύνης αίσθημα του.»
Από το μυθιστόρημα του Μιλαν Κουντερα, «η αθανασία».
16.5.08
Βιαστικά,με θλίψη και με διάθεση χιουμοριστικη:
Ο Δ.Υ που εργάζεται σε εξωτερικές εργασίες ξεκινάει τη μέρα του αργά και γκρινιάζοντας.
Ας πούμε ότι το ωράριο είναι 7.30πμ με 3.00μμ.
Φτάνει στο χώρο εργασίας του κατά τις 8 και κάτι.Αμέσως μετά θα παραγγείλει η θα έρθει με τον καφέ στο χέρι.Αργά με μικρές τζούρες θα πιει το καφέ του και θα κάνει το τσιγάρο του σχολιάζοντας αρνητικα αυτά που έχει να κάνει.Ολα όμως εξαρτώνται από τον καιρό.Αν βρέχει δεν το συζητάμε,αν κάνει κρύο θα περιμένει να βγει για τα καλά ο ήλιος,αν κάνει ζέστη θα ξεκινήσει νωρίς αλλά κατά τις 12 αφού έχουν προηγηθεί πολλά διαλείμματα για καφέ,νερό,τσιγάρο θα αναπαυθεί μέχρι τις 2 που σιγά σιγά θα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.Αν έχει τον ιδανικό καιρό, δηλαδή ούτε ζεστη,ούτε κρύο, ούτε ήλιο,ούτε βροχή,ούτε υγρασία,αλλα ούτε έχει νιώσει κάποια αδιαθεσία που είναι πολύ συχνή στους δημόσιους υπαλλήλους,μπορεί να σκεφτεί ότι είναι αμαρτία να δουλεύει με τόσο ωραίο καιρό όταν άλλοι είναι στις καφετέριες,στα πάρκα κλπ και να ψιλολουφαρη και πάλι.
Επίσης αφού με γλείψιμο,παρακάλια,κλάψα,ψήφους,μέσο κλπ διοριστεί,αμέσως μετά επιδίδεται στο ανελέητο κυνήγι των υπερωριών,των επιδομάτων,των αναρρωτικών,των ρεπό κλπ.Επίσης οι πολλοί που δεν έχουν αντικείμενο εργασίας και είναι τεμπέληδες και παλιόχαρακτήρες,τα βάζουν με τους λίγους που εργάζονται,γιατί και δεν έχουν με τι να ασχοληθούν αλλά και γιατί "τα θέλουν όλα και τα θέλουν τώρα"και έτσι πχ αν ένας υπάλληλος που πραγματικά δεν προλαβαίνει,καθυστερήσει την πληρωμή τους,μαύρο φίδι που τον έφαγε.
Οι εσωτερικοί,περίπου μια από τα ίδια,απλά αυτοί συνεχώς «πετιόνται».
Δηλαδή την μια έχουν πεταχτεί μέχρι το φαρμακείο,την άλλη εχουν παει το παιδί στο γιατρό κλπ
Επίσης συμπεριφέρονται στον κόσμο συνήθως άσχημα και είναι κακιασμένοι.
Υπάρχουν όμως και κάποιες εξαιρέσεις που πραγματικά εργάζονται στο ωράριο τους αλλά σε άλλες δουλειές,δικές τους.Επίσης άλλοι χρησιμοποιούν στις δικές τους δουλειές εργαλεία της υπηρεσίας.Εχω πολλά παραδείγματα.Επίσης άλλοι στο χώρο της εργασίας τους πχ σε αποθήκες, νεκροταφεία κ.α έχουν και τα όπλα τους και σκοτώνουν τα πουλάκια για να περάσει η ώρα.
Τα εργαλεία που έχουν συνήθως διάρκεια ζωής τα 5 χρόνια στο δημόσιο χαλάνε η χάνονται κάθε μήνα.ΚΛΠ.
Αυτά λοιπόν έχω βιώσει τα 22 χρόνια στο δημόσιο.
Εντάξει υπάρχουν και εξαιρέσεις που πραγματικά εργάζονται αλλά και έχουν πολλές ευθύνες.
«Δευτέρα κάτι έχω
την τρίτη δεν αντέχω
Τετάρτη πως βαριέμαι
Την πέμπτη δεν κρατιέμαι
Παρασκευή πρωί…»
lazy