29.3.06
Faraway, so close!
Περασμένα μεσάνυχτα .Μόλις με επισκέφτηκαν ξανά, κάποιοι ενοχλητικοί σωματικοί πόνοι, και είμαι μόνος.Όχι ακριβώς μόνος..Αυτή κοιμάται.Τόσο απομακρυσμένη...
"Ποτέ δεν ήσουν τόσο απόλυτα ,τόσο ολοκληρωτικά εγκαταλειμμένος από τον κοντινότερο σου άνθρωπο όσο όταν αυτός ο άνθρωπος κοιμόταν.Και ξανά, πολύ συχνά ερχόταν στο μυαλό του η εικόνα του βασανισμένου Ιησού στον κήπο της Γεσθημανή, όπου εκείνος πνιγόταν από το φόβο του θανάτου, αλλά οι μαθητές του κοιμόταν ,κοιμόταν μακάρια...." ΕΡΜΑΝ ΕΣΣΕ. "ΚΛΑΙΝ ΚΑΙ ΒΑΓΚΝΕΡ".
# posted by resident @ 4:00:00 π.μ. 
Comments:
<< Home
Δεν φτάνει που μου βρώμισες το πεντακάθαρο μπλογκ με τα σχόλια σου(πεντακάθαρο,ούτε ένα σχόλιο δεν είχε), αλλά είσαι και βρομόστομος.Ευχαριστώ φίλε για την επίσκεψη.(Για τιμωρία σου δεν θα γράψω τίποτε άλλο, για να μην το υποκλέψεις και αυτο.)
Oύτε τον πόνο του δεν μπορεί να πει κανείς που αμέσως τον πιάνεται στο δούλεμα.Tι είστε εσείς ρε?Μorgana εδώ δεν είναι ironic blog, αλλά iponi(οι πόνοι)blog.
Thanks.
Thanks.
Αχ τι καυμός ... η παρουσία του είναι αισθητή κυρίως όταν κοιμάται ! Ενίοτε είναι σαν να πριονίζουν δέντρα . Εσσε μέσα ! :)))
Μιλήστε της, πείτε της το και το. Να δείτε που θα νοιαστεί και δεν θα νιώσετε μόνος.
(Η αγάπη κάνει τη χαρά διπλή και την πίκρα μισή.)
Αν κρύβουμε μέσα μας τους πόνους μας, κανείς μα κανείς δεν θα μας νιώσει.
Με αγάπη
Παράγραφος
(Η αγάπη κάνει τη χαρά διπλή και την πίκρα μισή.)
Αν κρύβουμε μέσα μας τους πόνους μας, κανείς μα κανείς δεν θα μας νιώσει.
Με αγάπη
Παράγραφος
Αγαπητή Παράγραφος, εσείς σίγουρα ξέρεται καλύτερα τον χειρισμό δύσκολων και επώδυνων καταστάσεων. Η συμβουλή σας είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτη.Σας ευχαριστώ πολύ.
tha xaro poli na sas exo stin parea mou
www.nonprivatelife.blogspot.com
efxaristo poli
www.nonprivatelife.blogspot.com
efxaristo poli
# posted by 
: 9/4/06 13:43
: 9/4/06 13:43
Εγώ έφταιγα που ένιωθα μόνος.Δεν ήθελα να ενοχλήσω.Ισα ίσα που σε τέτοιες περιπτώσεις έχω αμέριστη συμπαράσταση.
Πάντως καλή μου georgia, αν αποδειχθεί ότι η επιλογή μας ήταν λάθος, τότε με βαριά καρδιά πρέπει να πούμε αντίο. Σκληρό,πολύ δύσκολο,αλλά ανθρώπινο.
Και κάτι άλλο:ο πόνος που νιώθω όταν αφήνω κάποια, όχι γιατί μου έχει κάνει κακό αλλά επειδή βαρέθηκα η δεν ταιριάζαμε,είναι μεγάλος.Νιώθω σαν να σκοτώνω ένα αθώο πλάσμα.Καλύτερα να με αφήνουν παρά να αφήνω.
Πάντως καλή μου georgia, αν αποδειχθεί ότι η επιλογή μας ήταν λάθος, τότε με βαριά καρδιά πρέπει να πούμε αντίο. Σκληρό,πολύ δύσκολο,αλλά ανθρώπινο.
Και κάτι άλλο:ο πόνος που νιώθω όταν αφήνω κάποια, όχι γιατί μου έχει κάνει κακό αλλά επειδή βαρέθηκα η δεν ταιριάζαμε,είναι μεγάλος.Νιώθω σαν να σκοτώνω ένα αθώο πλάσμα.Καλύτερα να με αφήνουν παρά να αφήνω.
georgia.m said...
"Συνήθως σας συμβαίνει να αφήνετε εσείς μια σχέση;
Αυτό που λέτε,ότι είναι σα να σκοτώνετε ένα αθώο πλάσμα όταν φεύγετε από μια σχέση,μου φαίνεται λίγο υπερβολικό ως διατύπωση -εκτός κι αν πρόκειται για έναν πολύ καλό και γλυκό άνθρωπο που τυχόν σας λάτρευε"
Θα έλεγα fifty fifty.
Oντως ήμουν λίγο υπερβολικός(η υπερβολή με χαρακτηρίζει.Προσπαθώ να το αλλάξω)
"...έναν πολύ καλό και γλυκό άνθρωπο που τυχόν σας λάτρευε..." Οσο γι αυτο επεσες μεσα.Ειχα αυτη την τυχη αρκετες φορες στη ζωη μου, γι αυτο και αγαπαω τις γυναικες ιδιαιτερα.Δεν θελω να πω πιο πολλα.
Γενικά θα ήθελα να γνωρίζω και να ερωτεύομαι όσες πιο πολλές γυναίκες γίνεται, με συγκρατεί όμως ένας έμφυτος και καλλιεργημένος από την αγωγή μου ,σεβασμός για την ψυχή του άλλου, αλλά και ο φόβος της αλλαγής.
mickey@
Για δες ποιος μιλάει! έγραψε 3 ποστ σε 3 μήνες.Tι να γράψω βρε Μίκυ, με καλύπτουν και μου γεμίζουν το χρόνο τα υπόλοιπα μλογκς που νομίζω ότι είναι περιττό.Aφήνω τους καλύτερους σε αυτή τη δουλειά να το κάνουν.Ας εξασκεί ο καθένας την τέχνη που γνωρίζει.Αν έχω κάτι σημαντικό που θα χρειαστώ γνώμες, η είναι κάποιο βίωμα που αξίζει να το μοιραστώ ,θα επανέλθω.
THANKS!
"Συνήθως σας συμβαίνει να αφήνετε εσείς μια σχέση;
Αυτό που λέτε,ότι είναι σα να σκοτώνετε ένα αθώο πλάσμα όταν φεύγετε από μια σχέση,μου φαίνεται λίγο υπερβολικό ως διατύπωση -εκτός κι αν πρόκειται για έναν πολύ καλό και γλυκό άνθρωπο που τυχόν σας λάτρευε"
Θα έλεγα fifty fifty.
Oντως ήμουν λίγο υπερβολικός(η υπερβολή με χαρακτηρίζει.Προσπαθώ να το αλλάξω)
"...έναν πολύ καλό και γλυκό άνθρωπο που τυχόν σας λάτρευε..." Οσο γι αυτο επεσες μεσα.Ειχα αυτη την τυχη αρκετες φορες στη ζωη μου, γι αυτο και αγαπαω τις γυναικες ιδιαιτερα.Δεν θελω να πω πιο πολλα.
Γενικά θα ήθελα να γνωρίζω και να ερωτεύομαι όσες πιο πολλές γυναίκες γίνεται, με συγκρατεί όμως ένας έμφυτος και καλλιεργημένος από την αγωγή μου ,σεβασμός για την ψυχή του άλλου, αλλά και ο φόβος της αλλαγής.
mickey@
Για δες ποιος μιλάει! έγραψε 3 ποστ σε 3 μήνες.Tι να γράψω βρε Μίκυ, με καλύπτουν και μου γεμίζουν το χρόνο τα υπόλοιπα μλογκς που νομίζω ότι είναι περιττό.Aφήνω τους καλύτερους σε αυτή τη δουλειά να το κάνουν.Ας εξασκεί ο καθένας την τέχνη που γνωρίζει.Αν έχω κάτι σημαντικό που θα χρειαστώ γνώμες, η είναι κάποιο βίωμα που αξίζει να το μοιραστώ ,θα επανέλθω.
THANKS!
Please welcome a new blog in the town
www.nonprivatelife.blogspot.com
Thank you
www.nonprivatelife.blogspot.com
Thank you
# posted by : 12/4/06 12:54
: 12/4/06 12:54
Οι κατοστάρες είναι οι σπεσιαλιτέ μου - μαζί με τα σεντόνια και το outing του κ. Νομάρχη μας φυσικά ;)
Πώς τα θέλεις;
Πώς τα θέλεις;
Και όμως έχω μια full time και δυο part time job. Σαββάτο και Κυριακή του Πάσχα θα χτυπήσω 30 ώρες εργασίας σε δυο διαφορετικές τεμπελοδουλειές .
Σας ευχαριστώ για τη συμπαράσταση. (ξέρετε εσείς)
Με εκτίμηση και αγάπη
Παράγραφος
Παρασκευή, 5 Μαϊου 2006
Με εκτίμηση και αγάπη
Παράγραφος
Παρασκευή, 5 Μαϊου 2006
Καλή αρχή!
Πολλές φορές έχουμε την ανάγκη ο άλλος από μόνος του, ως δια μαγείας, να καταλάβει τι μας βασανίζει, να έρθει να μας αγκαλιάσει και να τα πάρει όλα μακριά. Χωρίς να χρειαστεί να του πούμε τίποτα...
Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Μου συμβαίνει κι εμένα. Είναι όμως ένα λίγο αυτοκαταστροφικό συναίσθημα αφού, όπως λέει και η σοφή και αγαπημένη μας Paragrafos, μπορούμε απλά να πούμε στον άλλο οτι τον χρειάζομαστε. Είναι τόσο απλό!
Δημοσίευση σχολίου
Πολλές φορές έχουμε την ανάγκη ο άλλος από μόνος του, ως δια μαγείας, να καταλάβει τι μας βασανίζει, να έρθει να μας αγκαλιάσει και να τα πάρει όλα μακριά. Χωρίς να χρειαστεί να του πούμε τίποτα...
Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Μου συμβαίνει κι εμένα. Είναι όμως ένα λίγο αυτοκαταστροφικό συναίσθημα αφού, όπως λέει και η σοφή και αγαπημένη μας Paragrafos, μπορούμε απλά να πούμε στον άλλο οτι τον χρειάζομαστε. Είναι τόσο απλό!
<< Home
