18.5.06

 

Τι μου έδωσε χαρά τον τελευταίο καιρό ?Τις τελευταίες βδομάδες? .Ούτε κάποια ταινία, ούτε βιβλίο ,ούτε οι άνθρωποι. Μόνο δυο τραγούδια :το stadium arcadium των rhcp του 2006 και το big log του Robert plant (1983).Tα ακούω ξανά και ξανά .Tο big log πάντα μου άρεσε ,αλλά μόλις τώρα το απέκτησα. Aυτή η γλυκιά μελαγχολία που νιώθω ακούγοντας τα, με συγκινεί.
Tα υπόλοιπα πέρασαν από μπροστά μου σαν να μην υπήρξαν. Τα άγχος μου και οι φόβοι μου, στέρησαν την δυνατότητα να μου δώσει χαρά οτιδήποτε άλλο.

Που θα πάει αυτή η κατάσταση?

θα βρω την λύση.

Comments:
Μην το βάζεις κάτω φίλε!
'Ολα θα γίνουν καλύτερα.
 
Σε παρακαλώ μπες στο μπλογκ του ΝΔ ξανά και γραψ’του. Και στείλ’του και η-μαιηλ. Από καρδιάς. Ας το κανει ό,τι θέλει αν τον κουράζει. Οχι όμως τέτοιο σταμάτημα. Οχι γι’αυτόν τον λόγο. Διάδωσέ το σε όποιον ξέρεις. Προσπαθώ κι εγώ με ό,τι έχω.
 
@Αφροδίτη

email εστάλη.
 
Άντε!

Επιτέλους ξεκίνησες το δεύτερο post. Τώρα μπορείς να ξαποστάσεις για κάνα δίμηνο ακόμα :PPP
 
@ mickey
Πάλι καλά που έκανες το help desk γιατί "το νεράκι του... θεού" μύρισε βούρκο.(χα)
 
Έτσι όπως πάω, ώσπου να γράψω post για το Red Hot θα έχουν βγάλει κι άλλο δίσκο...

Τι βαθμό του βάζεις;
 
Συνιστώ ανεπιφύλακτα, για να βρείτε την υγειά σας, resident & andy:

The Raconteurs

α-λμπου-μά-ρα!
 
@ andy
Του βάζω 8 στα 10.Tο βρίσκω πολύ καλό.
Tραγούδια που ξεχώρισα, προς το παρόν:
stadium Arcadium
Desecration smile
Tell me baby
Death of Martian
Snow
Torture me

@blade
Mάλλον θα το παραγγείλω.Aκουσα λίγο στο cduniverse.com και μου φάνηκαν καλοί.
 
Μου άρεσε και εμένα το stadium arcadium. Αγόρασα την κασετίνα για να έχω και το dvd με αυτό το καταπληκτικό βίντεο κλιπ.
 
Χρόνια μας πολλά!!!

Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα των bloggers!!!
 
Το συγκεκριμένο τραγούδι το άκουγα συνεχώς, κάθε μέρα - όλη μέρα πέρσυ τον χειμώνα....ΣΥΝΕΧΕΙΑ όμως... τέτοιο κόλλημα και τέτοια μελαγχολία...μετά βέβαια ξεφυγα από τον βούρκο και άκουσα πιο χαρούμενα τραγούδια. Τώρα που απαντάω βέβαια το πιο πιθανό είναι να σου έχει περάσει η μελαγχολία....
 
Καλώς όρισες julia.Η μελαγχολία μου έχει βαθιές ρίζες.Ζω σε μια θεόκρατούμενη χώρα που η ζωοφιλία είναι έννοια ανύπαρκτη,η εργασία μου παρόλο που είναι αρκετά ξεκούραστη δεν είναι αυτή που θα ήθελα να κάνω (ένας λόγος είναι ότι δεν ταιριάζω με την νοοτροπία των συναδέλφων μου),συναντώ στη ζωή μου πολλούς στενοκέφαλους και μικρόψυχους ανθρώπους και αυτό με στενοχωρεί ιδιαίτερα και ασφαλώς έχω συνειδητοποιήσει ότι είμαι θνητός και ότι όσοι αγαπώ κάποια μέρα θα εγκαταλείψουν αυτόν τον κόσμο.Κατά τα άλλα είμαι προς το παρόν υγιής, και χωρίς άλλα ιδιαίτερα προβλήματα. Προσπαθώ ότι με ενοχλεί να το περιορίσω.
Χάρηκα που με επισκέφθηκες.Αυτές τις μέρες έχω λίγες δουλειές.θα επισκεφτώ και εσένα και την Debby μόλις ηρεμήσω.
Υ.γ Πρόσφατα γεγονότα:
Yγ1 Σήμερα η αγαπημένη μου γάτα έβγαλε στον κήπο το μοναδικό της γατάκι και μετά από λίγο αυτό χάθηκε.Το ψάχνουμε παντού ,εγώ και η γάτα, ρώτησα ,αλλά δυστυχώς δεν το βρήκαμε.Ελπίζω να το πήρε κάποιος ζωόφιλος.
Υγ2 Έρχεται καύσωνας.Βλέπε παραπάνω ποστ.
 
Ευχάριστα νέα! Βρέθηκε το γατί.Το βρήκε η γειτόνισσα στην αυλή της και μου το έδωσε.
 
Να σκέφτεσαι καλό μου ότι για κάθε πρόβλημα υπάρχει και μια λύση, αλλιώς δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
Δυστηχώς ελάχιστοι είναι αυτοί που εργάζονται κάπου και τους αρέσει, είναι πραγματικά αυτό που ήθελαν....ήμουν και εγώ κάποτε σε αυτό το μικρό ποσοστό αλλά η χαρά μου κράτησε για 2 χρόνια μόλις.
Τελικά για το μόνο πράγμα που πρέπει να είμαστε χαρούμενοι είναι ότι είμαστε υγιείς και στεκόμαστε στα πόδια μας. Στο λέω γιατί η οικογένεια μου πέρασε αρκετές αρρώστιες και θανάτους οπότε και κατέληξα ότι αυτό ειναι το πιο σημαντικό..Και για να σου απαντήσω σε αυτό που είπες για το ότι είμαστε θνητοί, προσπαθώ να μην σκέφτομαι τέτοια πράγματα γιατί ειλικρινά όταν το είχα κάνει με έιχαν πάρει τα κλάμματα και δεν μπόρούσα να συνέλθω.
Προσπαθώ στην ζωή μου να είμαι πάντα χαμογελαστή και ας ερμηνευεται λάθος πολλές φορές, να μην σκέφτομαι μίζερα πράγματα και ότι με στεναχωρεί να μην το κουβαλάω μαζί μου συνεχώς....το τελευταίο το παλεύω ακόμα, γιατί μόλις μου συμβεί κάτι...κατεβάζω μια μούρη μέχρι το πάτωμα και με καταλαβαίνει ακόμα και ο πιο άσχετος...

Χαίρομαι για το γατάκι σου...μακάρι να μπορούσα να είχα και εγώ ένα....ειναι πολύ γλυκά...
Καλή συνέχεια και να χαμογελάς...
 
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
 
Δημοσίευση σχολίου



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?