the resident

Σήμερα βρέχει εδώ. Κάθομαι έξω στο κήπο.
Απ τα ηχεία ακούγεται Vangelis:soil festivities
Μουσική εμπνευσμένη από το μικρόκοσμο του υπεδάφους.
 

Αν ζούσαμε σε μια χώρα με αρχές, νόμους, και αστευνομία που κάνει την δουλειά της πραγματικά, ίσως μια καταγγελία να αρκούσε.

Ζούμε όμως σε μια χώρα που αν πας να καταγγείλεις ένα τετοιο γεγονός θα σε κοιτάξουν με απορία το λιγότερο. Αυτή η αστυνομία προστατευει εμάς όλους από τα αδέσποτα ρίχνωντας τους φόλες. Γεγονός αυτό.

Χειμώνας στο πατρικό μου. Εξω να βρέχει καταρρακτωδώς, να φυσσάει μανιασμένα, να ρίχνει περιστασιακά χαλάζι και να κάνει φυσικά τσουχτερό κρύο. Μπαίνει ο μπαμπάς μου σπίτι. Γυρνούσε από την δουλειά και στον δρόμο λίγο έξω από το χωριό, ένα γαιδούρι δεμένο στην μέση του πουθενά χωρίς να μπορεί να καλυφθεί από όλη αυτή την κακοκαιρία. Ο ιδιοκτήτης γνωστός. Και πιο γάιδαρος από αυτόν που είχε δεμένο σίγουρα.
 

@ Deepest Blue Εχεις δίκιο.Σκύλοι που χρησιμεύουν για αντικλεπτικοί μηχανισμοί,για τη στάνη το κοτέτσι το αγροτόσπιτο,σε ισόβια δεσμά.Πουλιά φυλακισμένα που κελαηδάνε(η μήπως κλαίνε τη μοίρα τους)καθώς κοιτάνε τον ουρανό η το ταβάνι ενός σπιτιού για να ευφραίνεται η καρδιά των αγριανθρωπων.

@ Debby Στην Αγγλία υπάρχει μια ειδική υπηρεσία με καλά εκπαιδευμένους εθελοντές που δέχεται καταγγελίες για κακοποιήσεις ζώων, η για τραυματισμένα ζώα και μετά αφού πάει επιτόπου και εξετάσει ,εφαρμόζει τον νόμο η δίνει χρήσιμες συμβουλές στους "ιδιοκτήτες" τους η στέλνει τα τραυματισμένα ζώα σε κτηνίατρο.Εδώ αν γινόταν κάτι τέτοιο θα τους περναν με τις πέτρες.
 

Deepest, αυτό θα είχε μια ππιθανότητα επιτυχίας αν κάποιος τομέας κρατικός λειτουργούσε σωστά σ'αυτόν τον τόπο.
Οσοι και να μαζευτούμε όταν με το παραμικρό πέφτουμε σε τοίχο πάνω τι να το κάνεις?

By the way Resident! Είναι το πιο "κρύο" καλοκαίρί που θυμάμαι ever!!
Σε λυπήθηκε ο θεός (που δεν πιστευω!!)
 

@ Debby, Deepest Blue
Αν υπήρχε μια τέτοια υπηρεσία στην Ελλάδα και ειδικά στην επαρχία που τα ζώα αντιμετωπίζονται σαν μηχανές, θα έτρωγαν οι εθελοντές υπαλληλοι πολύ ξύλο.Tουs ακουω:"θα μου πεις ρε τι θα κάνω στο σπίτι μου στο κτήμα μου κλπ", "δεν πάτε να συλλάβετε τους κλεφτές η να βοηθήσετε τα πεινασμένα παιδία καλύτερα".
Αφήστε που ο νόμος θα ήταν πολύ ελαστικός.Οταν ο πολύς κόσμος δεν έχει ζωοφιλική συνείδηση,πιστεύω ότι οποιαδήποτε προσπάθεια δεν θα είχε επιτυχία.
Ας κάνουμε ο καθένας ότι καλύτερο μπορεί.Εγώ από μικρός προσπαθούσα να απελευθερώνω ζώα ,έχω πάντα ξηρά τροφή στο αυτοκίνητο για τυχόν αδέσποτα που θα συναντήσω στο δρόμο μου κ.α Κάνω κάποιο μικρό αγώνα.
Χαίρομαι που έχετε τέτοιου είδους ανησυχίες και ευαισθησίες.
Μια διεύθυνση
httphttp://www.tetrapodologein.gr.

Debby@
είδες? ότι πρέπει νομίζω για καλοκαίρι.Ούτε πολύ ζέστη ούτε κρύο και η θάλασσα είναι σχετικά ζεστή .
 

Καλή ιδέα αυτή Resident! Παρόλο που τώρα το καλοκαίρι κυκλοφορώ με μηχανάκι, και ο χώρος είναι πολύ περιορισμένος, δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα η ξήρη τροφή!

Οσον αφορά φέτος το καλοκαίρι,(ο θεός να το πει!!!), έβαλα a/c σπίτι και δεν εδέησα να τα λειτουργήσω ακόμα!!!
Είναι το πρώτο καλοκαίρι που κοιμάμαι με κλειστή την μπαλκονόπορτα!!
Καλά είναι που δεν κάνει αυτήν την υπερβολική ζέστη σαν άλλες χρονιές αλλά πρέπει μάλλον να φοράω κάτι επιπλέον το βράδυ πάνω στο μηχανάκι! Ενας λόγος που μου αρέσει το καλοκαίρι είναι ότι δεν χρειάζεται αν φοράς πολλά πράγματα!
 

@Debby
Από όσο ξέρω από την πρώτη μου εξαδέλφη που μένει στο νησί σου, εκεί έχει πιο πολύ δροσιά από ότι εδώ στα ιόνια.Οι άνεμοι θα παίζουν ρόλο και η υγρασία.Κάθε μέρα βάζω a/c.
Οφείλεις να ομολογήσεις ότι έτσι και ανέβει η θερμοκρασία δεν μας σώζει από τη ζέστη ούτε το να κυκλοφορούμε γυμνοί στους δρόμους, ενώ με το κρύο φοράς λίγα παραπάνω ρούχα και σώζεται η κατάσταση.Αλλά αν σου αρέσει η ζέστη μην ανησυχείς, οι "καλές" μέρες του καλοκαιριού είναι μπροστά σου.
 

To Πάσχα στην Τήνο ο μάγειρας του ξενοδοχείο που μέναμε έδεσε ένα υπέροχο γερμανικό λυκόσκυλο τεσσάρων μηνών σε ένα δένδρο και το είχε εκεί λέει για συντροφιά. Το σκυλί καθόταν βουβό και ακίνητο σχεδόν ναρκωμένο. Μετά το πλησίασα και το χάιδεψα. Αγόρασα μια μεγάλη αλυσίδα και την χάρισα στο μάγειρα μαζύ με καλά λόγια μήπως και του βάλω μυαλό.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι την τελευταία μέρα που έφευγα το σκυλί με έβλεπε και θρηνούσε, θρηνούσε... και το μάλωναν φριχτά.. Μετά το δέσιμο το ξύλο.
Τι να πω resident.. το κλάμα του είναι στα αυτιά μου και πιστεύω ότι το χάδι που του έμαθα το πόνεσε περισσότερο.
 

@ Eleni63 Καλώς ήρθες εδώ .

Πολλές φορές δεν ξέρεις τι να κάνεις και τι είναι καλό. Του χάρισες λίγες στιγμές χαράς αλλά μετά...
Έχω σκεφτεί κάτι παρόμοιο με αυτό που έκανες.Θα ήθελα να πηγαίνω στα σπίτια αυτών που έχουν σκυλιά ισόβια δεμένα και να τους λέω αν μου επιτρέπουν να πηγαίνω εγώ τον σκύλο τους μια βόλτα( κάτι σαν την "βοήθεια στο σπίτι").Ξέρω θα με βρίσουν η θα με περάσουν για τρελό η ξέρω γω τι.Πάντως να το δουν με καλό μάτι δεν νομίζω.Η να αγοράσω τα φυλακισμένα άγρια πουλιά(όχι καναρίνια και παπαγάλους) από τους "κατόχους" τους, με σκοπό να τα απελευθερώσω.

Χαίρομαι ιδιαίτερα που συναντώ έστω και εδώ,ανθρώπους σαν και εσάς. Σπανίζουν δυστυχώς.
 

the resident, μπραβο για την ευαισθησια σου και για την αντιμετωπιση σου προς τα ζωα.

Να ενημερωσω οτι ο καταλληλος νομος υπαρχει ηδη. Ειναι απαγορευμενο να κρατας σκυλι δεμενο σε αλυσιδα! Τελεία.
Ελαχιστοι το γνωριζουν, ολοι το αγνοουν.

Οπως επεσημαναν και οι αλλοι συν-μπλογκερς εδω, οι αστυνομικοι που θα τους ζητησεις να εφαρμοσουν τους νομους του ελληνικου "κρατους" θα σε κυτταξουν περιεργα. Και οι "ενδιαφερομενοι" θα σε παρουν με τις πετρες.

Υ.Γ. δεν ειναι μονο τα σκυλια στις αλυσιδες. Πολλα γαιδουρια και μουλαρια τα εχουν ολην την ημερα στον ηλιο του καλοκαιριου χωρις ισκιο και χωρις νερο. Και μαλιστα χωρις να τους βγαζουν το ξυλινο και υπερβαρο σαμαρι (σιγα να μην κοπιασει ο αχρειος ιδιοκτητης).

Η αθλιοτητα δεν εχει τελος. :-(
 

@ OldSkipper
Βέβαια και άλλα ζώα τραβάνε τα πάνδεινα.Ελπίζω κάποτε να πάνε τα πράγματα προς το καλύτερο και ολα αυτά να γίνουν μια πικρή ανάμνηση.
 

@ Αγαπητέ Deepest Blue, Έτσι νιώθω,δεν το κρύβω. Ξέρεις κάτι όμως?Ισως αυτός να μην είναι ο καλύτερος τρόπος αντίδρασης και δεν το λέω μόνο γιατί δεν είναι σωστό να απανταμε με τέτοιο τρόπο ,το λέω γιατί φοβάμαι ότι οι πιο πολλοί αν δεχτούν επίθεση μπορεί να κάνουν μετά για αντίποινα, ακόμα χειρότερα προς τα ζώα ,προσέχοντας μόνο μην τους δει κανείς.
Υ.γ Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία σου.
 

Και βέβαια δεν μας επιτρέπεται να καταγγέλλουμε την κακοποίηση των ζωών και εμείς να κακοποιούμε τους άλλους.Η αρετή μας συνίστανται στο ότι έχουμε δισταγμούς και δεν πληρώνουμε με το ίδιο νόμισμα κι ας βλέπουμε την ανθρωπότητα σαν έναν ανελέητο εξολοθρευτή αυτών των αθώων πλασμάτων.
Καμιά φορά όμως δεν μπορείς να συγκρατηθείς ,νιώθεις σαν να σκοτώνουν έναν δικό σου άνθρωπο.
 

Αν σου αρέσουν οι ιστορίες σαν αυτή του Deepest Blue σου προτείνω το βιβλίο της Πατρίτσια Χάισμιθ, "Το εγχειρίδιο του κτηνώδους φόνου για ζωόφιλους". Γεμάτο διηγήματα αυτού του τύπου με πρωταγωνιστές λογιών λογιών ζώα.
 

Καλημέρα αγαπητή Debby
Εμπιστεύομαι τη γνώμη σου,(και) γιατί μερικά από τα βιβλία που έχεις στα αγαπημένα σου είναι και δικά μου αγαπημένα.Eύκολο να καταλάβεις ποια είναι αυτά.θα το διαβάσω σίγουρα.
Υ.Γ Διάβασα την περίληψη στο πρωτοπορία και είναι ότι πρέπει. Το απόγευμα θα το παραγγείλω από τα εδώ βιβλιοπωλεία.
Σε ευχαριστώ.
 

Πρόσεξε όμως.. Δεν σου το προτείνω ως αριστούργημα. Ενας ζωόφιλος όμως θα ικανοποιηθεί διαβάζοντας το.
Εγώ προσωπικά το πήρα απο το αεροδρόμιο σε κάποιο μου ταξίδι τελείως τυχαία. Μόνο για τον τίτλο που είχε!
 

@ Debby
Εντάξει,κατάλαβα.Θα σου πω τη γνώμη μου μόλις το διαβάσω.Το παράγγειλα.
 

@ Debby
Το πήρα.Εχω διαβάσει τη πρώτη ιστορία.Μου φάνηκε δυσάρεστη, ευχάριστη και καλογραμμένη.
 

Το χειρότερο σκοινί του σκύλου είναι που δεν ξέρει άλλη ζωή να ζήσει. Γι' αυτό όταν τον έλυσες δεν έφυγε μακριά.

Πόσο μας μοιάζει!
 

Γεια σου In Silence.
Πόσο δίκιο έχεις.Εκανε λίγα βήματα μακριά από εκεί που ήταν δεμένος και προφανώς μόλις είδε τον αφέντη δυνάστη του έτρεξε πάνω και η συνεχεία είναι ευκόλως εννοούμενη.
Αλυσίδες που μας δένουν και μας τους ανθρώπους! Κοινωνικές συμβάσεις ,σχέσεις δίχως νόημα, δουλειές και άνθρωποι που δεν μας ταιριάζουν και δεν ξέρω γω τι άλλα.
Φοβόμαστε να κάνουμε ένα βήμα προς την αβεβαιότητα, πέρα από όλες τις ασφάλειες που υπάρχουν.
 

Resident, έτσι είναι σχεδόν όλες... ευχαριστο-δυσάρεστες... Ξενίζει λίγο. Μένει πάντως μια καλή αίσθηση γιατι πάντα το τέλος είναι καλό για τα ζώα.

Ελπίζω να τύχει να σου προτείνω κανένα καλύτερο βιβλίο την επόμενη φορά!

Οσον αφορά τον καιρό φαντάζομαι δεν θα έχεις κανένα παράπονο! Τα μελτέμια δεν λένε να σταματήσουν!!
 

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
 

@Debby Καλημέρα Το βιβλίο το έχω σχεδόν διαβάσει.Καλογραμμένο και οι ιστορίες έχουν καλό τέλος θα έλεγα.Ευχαριστώ που μου το πρότεινες.
Ο καιρός ειναι καλός,από Σεπτέμβρη θα είναι καλύτερος(χε χε).

Ένα βίντεο για αυτούς που τρώνε ζώα, Οι υπόλοιποι δεν χρειάζεται να το δουν.
http://www.youtube.com/watch?
v=vvtGfwHwBaU&mode=related&search=t
he%20smiths%20meat%20is%20murder

με την ελπίδα να λιγοστέψουμε τον πόνο σε αυτόν το σκληρό κόσμο.
 

Πω!πω! Με γέμισες τύψεις τώρα με το βίντεο... Οχι πως είχα λιγες πριν...
Με έβαλες σε σκέψεις, και λέω να γράψω Post σχετικό...
 

Τύψεις?Ώστε πέτυχα το σκοπό μου? έλα βρε Debby υπάρχουν τόσα άλλα νόστιμα φαγητά.Προσπάθησε και γω θα σου στείλω δώρο το meat is murder των smiths, έτσι για να θυμάσαι την ημέρα και το πώς ξεκίνησες αυτή την αλλαγή.Τι λες?
 

Λέω ναι! Αλλά άμα μαγειρεύει η μαμά μου κατσίκα με μπάμιες, επιτρέπεται να τρώω τις μπάμιες τουλάχιστον??? χαχαχαχαχα
Χωρίς πλάκα τώρα, θα προσπαθήσω.
 

Story.
 

@Optimus
Καλημέρα και καλώς ήρθες εδώ.
Τι να πει κανείς με αυτά που βλέπει και ακούει? Φωτογραφίες που προκαλούν το λιγότερο απογοήτευση και θλίψη, αλλά δεν είναι απίστευτες. Έχω έναν συνάδελφο στη δουλειά, που όταν βλέπει γάτα στον κήπο του...
Άστο ,τι να πω.. Κουράστηκα.
 

Optimus said...
"αφού τα σφάζουν που τα σφάζουν,..."
Τα σφάζουν γι αυτούς που τα τρώνε. Αν δεν τα έτρωγαν δεν θα τα έσφαζαν ,δεν θα τα εκτρέφανε κατά χιλιάδες κάτω από άθλιες συνθήκες. Η μεγάλη ζήτηση κρέατος οδηγεί εκεί.Ισως αν είχε περιοριστεί η κατανάλωση κρέατος, να υπήρχαν μόνο αυτές οι φαρμες http://www.themeatrix.com/
 

Ειλικρινά ποτέ δεν κατάλαβα αυτό το "μένος" που έχουν μερικοί για τα ζώα. Χωρίς στην ουσία να τους ενοχλούν σε κάτι τα βάζουν με τα άμοιρα τα ζωντανά. Λες και τους χρωστάνε.
Με εκνευρίζουν οι "νοικοκυρές" (κατά τ'άλλα)που τα βάζουν με τις γάτες π.χ. ή τα περιστέρια κτλ. που τους βρωμίζουν την αυλή. Σαν να πρέπει να μπουν τα ζώα (που σε αυτήν την περίπτωση είναι απέιρως πιο έξυπνα από τους ανθρώπους) να μπουν στην λογική της ιδιοκτησίας. Της μεγαλύτερης σκλαβιάς του ανθρώπου.
 

Καλημέρα!

ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΓΙΑΝΝΗ ("... Ο Γιάννης είναι ένας θηριώδης τύπος, σαν ντουλάπα, ζει σ' ένα νησί του Αιγαίου και δυστυχώς αγαπάει τα ζώα....") ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ΔΙΟΤΙ ΤΟΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ?

Εγω καταλήγω να γίνομαι από γραφική ως αντιπαθής όταν φωνάζω σε τέτοια... Εχει τύχει να φοβηθώ για την ασφάλειά μου σε παρόμοιες φάσεις! Αλλά δε μπορώ, το "κτήνος" με αγριεύει...

Και κάθε φορά ευχαριστώ τον Θεό που με φώτισε και:

********************
I DO NOT EAT FLESH!
********************

ΟΚ, ναι, αναιμία, συμπληρώματα κτλ, αλλά απλώς ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ! Και στα παιδιά με πολύ μέτρο, μια και ξέρω ότι είναι η πρώτη πηγή πρωτείνης, αλλά έτσι που να μην την ζητάνε τη γευση... Δεν προλαβαίνουν, έχουν να φάνε τόσο από όλα τ'άλλα, που το κρέας/ψάρι περισσεύει... Κι οι αιματοκρίτες τους? ΘΑΥΜΑ!!!

Να πεινούσαμε, να κάναμε πρωταθλητισμό, να υπήρχε σοβαρή ανάγκη, να το καταλάβω... αλλά κυριακο-μεσημερο-κραιπάλη στα βλάχικα, ε, σόρρυ!

Εδώ θήλαζα και ειδικά τότε έβλεπα ή μύριζα κρέας & αηδίαζα! Οταν οι ορμόνες κάνουν τη μύτη σου τόσο ευαίσθητη, σάρκα πτώματος, μπλιάααξ! Μη μιλήσω για εγκυμοσύνη, εκεί τα έβγαζα κανονικά, ούτε να το σκεφτώ δεν άντεχα το κρέας!

Ακόμη και τώρα, στα σούπερ μάρκετ, η υπόγεια σαπίλα που αναδίνεται από τον παγκο με τα κρέατα, μου φέρνει αναγούλα!

:PPPPPPPPPPP!!!!

Είναι εξοικειωμένος κανείς τόσο με τη βία που να μπορεί να βλάψει ζωάκι? (Ας μην επεκταθώ και στις γούνες διότι θα ξημερώσουμε...)

Αν έπρεπε πάντως οι ίδιοι να σκοτώναμε το ζωντανό για να το φάμε, δε νομίζω ότι πολλοί από σας θα τρώγατε κρέας με τέτοια συχνότητα...

Αλλη μία φορά που έγινα κοσμαγάπητη νομίζω, τα μαζεύω και αντίο πριν με δείρετε!
:))
;))
 

Καλημέρα σας αγαπητές μου.
Debby Δεν έχω τη δύναμη να σου περιγράψω μια συνηθισμένη μέρα του καλού μου συνάδελφου.Το χόμπι του είναι οι γάτες και τα πουλιά.Το μόνο που θα σου πω είναι ότι σύντομα και με πολύ προσπάθεια,αλλάζω γραφείο χάνοντας έτσι αρκετά χρήματα από το μισθό μου.
Θα έρθω μάλλον αργότερα στο δικό σου blog.Χρωστάω ένα σχόλιο εκεί.

@Aphrodite Τι μου θύμησες!Ενας ''Γιάννης'' υπάρχει και στην άλλη άκρη του Μπουζουκισταν( Οχι δεν είναι πια ντουλάπα, καμία σχέση).Στα ιόνια.
Ενας βασικός λόγος που ξεκίνησε να γίνεται σωματικά δυνατός εδώ και πολλά χρόνια ,ήταν γιατί πίστευε ότι έτσι θα βοηθούσε τα ανυπεράσπιστα ζώα.Για να μη μπω σε λεπτομέρειες ,τελικά το σχέδιο του αποδείχθηκε μια βλακεία.Οχι απλά δεν βοήθησε, αλλά η απόκτηση δύναμης του έγινε αυτοσκοπός.Κατέληξε να είναι αποδεδειγμένα ο πιο δυνατός κάτοικος ενός ολόκληρου νησιού.Αφού χάλασε και έβγαλε κάποια χρήματα από αυτό, συνειδητοποίησε κάπως αργά ότι ήταν υπερβολή και πιο πολλά ζώα θυσίασε για να χτίσει μύες και δύναμη από τι ίσως αν δεν ασχολιόταν με αυτό (πάντα βέβαια με μέτρο και με μεγάλες περιόδους αποχής από το κρέας-ψάρι).Τώρα πια, εδώ και αρκετά χρόνια, είναι σχεδόν χορτοφάγος(Τρώει αυγά)και για πρωτεΐνη χρησιμοποιεί σόγια και ασπράδια αυγών από κότες και πάπιες ελευθέρας βοσκής.Διαπίστωσε δε ότι ακόμα και με φυτικές και λίγες ζωικές πρωτεΐνες(Από τα αυγά) εξακολουθεί να είναι αρκετά δυνατός ,αλλά αυτό πλέον του γίνεται όλο και πιο αδιάφορο.Σε κάποιους αθλητές που τον συμβουλεύονται ακόμα ,τους προτείνει τον ίδιο τρόπο διατροφής. Ξέφυγα από το θέμα λίγο ,αλλά η ζωή παίζει παράξενα παιγνίδια.
Αν θέλεις δες και το blog της Debby.
Κοσμαγάπητη δεν ξέρω αν έγινες αλλά γιατί όχι (πήρες σε κανέναν την μπουκιά από το στόμα?ξεβολεψες μάλλον αυτούς που ψάχνουν εναγωνίως δικαιολογίες να φάνε λίγο «κατσικάκι») σε μένα πάντως είσαι αγαπητή.

Άνθρωποι σαν και εσάς που θεωρώ ότι βρίσκεστε πάνω από το μέσο όρο, μου δίνετε κουράγιο.Tουλάχιστον να μη νιώθω γραφικός και γιατί όπως γράφει και ο oldskipper στην επαρχία τα πράγματα είναι πιο δύσκολα για τα ζώα.

Ισως μεταφέρω εδώ ολόκληρα τα κείμενα από το «αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι» το «νάρκισσος και Χρυσόστομος» αλλά και ίσως του Χαλιλ Γκιμπραν από τον «κήπο του προφήτη» (αν και δεν συμφωνώ με αυτό), έτσι για να υπάρχουν.
 

"Στο τέλος, το εξαντλημένο ζώο έφτασε στην κορυφή. Βρισκόταν στην άκρη μιας μεγάλης, ελαφρά κυρτής χιονισμένης απλωσιάς, όχι μακριά από το όρος Κροζιν, ψηλά πάνω απ το χωριό απόπου το χε σκάσει.Δεν ένιωθε πεινασμένος, μα έναν επίμονο έντονο πόνο απ την πληγή του. Ένα χαμηλόφωνο άρρωστο γρύλισμα βγήκε απ τα κρεμασμένα σαγόνια του κι η καρδιά του χτυπούσε βαριά και οδυνηρά.Το χέρι του θανάτου βάραινε πάνω του σαν ένα βαρύ φορτίο.Ενα μοναχικό έλατο με απλωμένα τα κλαδιά τον δελέασε να πάει κοντά του.Εκεί πήγε και κοίταζε απεγνωσμένα τη λευκόγκριζη νύχτα.Μίση ώρα είχε περάσει έτσι.Τότε ,πάνω στο χιόνι έπεσε ένα κόκκινο, παράξενα βουβό φως.Ο λύκος στάθηκε ορθός με ένα μουγκρητό κι έστρεψε το όμορφο κεφάλι του προς το φως. Ήτανε το φεγγάρι που, γιγάντιο κι αιματοκοκκινο, είχε ανατείλει στα νοτιοανατολικά κι ανέβαινε αργά αργά ψηλά στο θαμπό ουρανό. Είχε πολλές βδομάδες να προβάλει τόσο μεγάλο και τόσο κόκκινο.Τα μάτια του ετοιμοθάνατου λύκου κρεμάστηκαν πάνω στον αμυδρό δίσκο κι ένα αχνό γρύλισμα δόνησε και πάλι τη νύχτα με πόνο.
Τότε ήρθαν βήματα και φώτα.Χωριάτες με χοντρά πανωφόρια ,κυνηγοί και παιδία με γούνινα σκουφιά και χοντροκομμένες γκέτες πρόβαλαν πατώντας βαριά μεσ’ απ το χιόνι. Μια θριαμβευτική κραυγή αντήχησε.Είχανε δει τον ετοιμοθάνατο λύκο και πυροβόλησαν αμέσως δυο φορές.Ξαστόχησαν και τις δυο.Τότε είδαν πως ξεψυχούσε κιόλας κι έπεσαν απάνω του με ξύλα και ραβδιά.Ο λύκος δεν ένιωθε τίποτα πια.
Αφού έσπασαν τα κόκαλα του, τον έσυραν κάτω στο Σαιντ Ιμερ. Γελούσαν κόμπαζαν τραγουδούσαν βλαστήμαγαν. Ανυπόμονα προσδοκούσαν το κονιάκ και τον καφέ που τους περίμενε. Κανένας από αυτούς δεν είδε την ομορφιά του χιονοσκέπαστου δάσους η τη λάμψη του οροπεδίου,μήτε το κόκκινο φεγγάρι που κρεμόταν πάνω στο Σασεραλ, και που το αχνό του φως τρεμόπαιζε πάνω στις κάνες των τουφεκιών τους, πάνω στο κρυσταλλένιο χιόνι και στα σβησμένα μάτια του νεκρού λύκου."

"Ο λύκος."
Ερμαν Εσσε
 

Μπράβο! Υπέροχα δωσμένη κατάσταση... Ποίηση ποδοπατημένη απο βρωμιάρες μπότες κυνηγιού...

Φτιάξε με πρωί-πρωί να ξαναρχίσω τη βιόλα με τους κυνηγετικούς συλλόγους!!!

Εχω χαλάσει φιλίες έτσι, δεν τους αντέω, κι όσο κι αν προσπαθούσα να μην το βάζω στη σχέση μας, τελικά απλώς δεν το άντεχα.. ο άνθρωπος που είναι ικανός για κάτι τέτοιο, έχει σετάκι στην κοσμοθεωρία του κι άλλα στοιχεία που δεν τα ανέχομαι, και κάποια στιγμή κάνω μπαμ!

Το να κυνηγάς και να πετυχαίνεις στόχους με όπλα είναι οκ αν εκτονώνεσαι, απλώς ΟΧΙ σε ζωντανούς στόχους... Να το κάνεις σαν σπορ, σαν άσκηση, σαν σκοποβολή, συντονισμό μάτι-μυαλό-χέρι, βεβαίως, πάρε καραμπίνες με φρίσμπις, βαλλίστρες, τόξα, σπαθιά, τα πάντα, όχι όμως για δολοφονία έμβιου όντος...

Και να τα κουβαλάνε μετά τα λάφυρα με τις γλώσσες έξω... καλά, εγώ το παω μέχρι και τις βάρκες που έρχονται ξημέρωμα μέχρι έξω, με τα ξεψυχισμένα πτώματα στα καφάσια, και λεφούσι ο κόσμος να πάρει φρέσκο ψάρι...

Ασε τα χτάπόδια που τα λιάζουν στις ταβέρνες στον σπάγγο, μες τη σφίγκα, άσε τα ενυδρεία που έχουν με τους αστακούς, δεν πάω καλά σε έναν κόσμο έτσι μαθημένο...

Κατάλαβες τώρα τι τραβάω? Τα είπα και στης debby, φοβάμαι πως... τραμπουκίζω!!! :)))

Κι όχι, το ένστικτό μου είναι τόσο έντονο, που ξέρω ότι δεν είναι λάθος σε σχέση με τα πιστεύω μου... Λάθος είναι όποτε έχω συμπλεύσει, για να μην γίνω εντελώς δυσάρεστη... Θα μου πεις όμως, άμα σου κολλήσουν τη στάμπα του αντιδραστικού, στο τέλος δεν θα ακούσουν τίποτε από αυτά που θα τους πεις για το θέμα...

Ουφ! Καλημέρα είπα?

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ!!!
 

"αφού τα σφάζουν που τα σφάζουν,..."
Τα σφάζουν γι αυτούς που τα τρώνε. Αν δεν τα έτρωγαν δεν θα τα έσφαζαν ,δεν θα τα εκτρέφανε κατά χιλιάδες κάτω από άθλιες συνθήκες.

Και φυσικά συμφωνώ, απλώς ήθελα να δείξω πόσο ηλιθιωδώς σκέφτομαι και εγώ ώρες ώρες (εμμμ,.. δεν θα με χαλούσε ενα χάμπουργκερ, και αλλά τέτοια), η συνήθεια μας να τρώμε κρέας, πόσο θα ξεχάσω το θέμα την επόμενη μέρα. Κάνεις καλά πάντως που προσπαθείς να μας συγκινήσεις μπας και ξυπνήσουμε. Αλλά αμφιβάλλω (και με αυτή την αμφιβολία σκέφτομαι, εεε και να ξυπνήσω εγώ οι άλλοι θα τρώνε κρέας οπότε τα ίδια θα γίνονται, οπότε γιατί να σταματήσω εγώ; Για να σου δείξω τον συνειρμό εγωιστικών δικαιολογιών που συνεχίζουν να περνάνε από το μυαλό μου, καλά το σκότωσα ;P)
 

Αφροδίτη ,παίρνω θάρρος όταν ξέρω ότι και συ σκέφτεσαι έτσι.Τόσο πολύ που μου έρχεται να βγω με τη ντουντούκα και να φωνάζω στους δρόμους για τα δικαιώματα των ζώων.(χμ!)
Πάντως χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στο πως αντιδρούμε απέναντι σε αυτούς που έχουν την τάση να κακοποιούν τα ζώα.Αν τους τσαντίσουμε, το πιο πιθανό είναι να ξεσπάσουν τα νεύρα τους πάλι πάνω σε αυτά.

Οι πρώτες μπουνιές- κλωτσιές- πατησιές.., που "έπαιξα" στη ζωή μου,ήταν με ένα γειτονόπουλο που έκαιγε τα μυρμήγκια ρίχνοντας τους οινόπνευμα και μετά τους έβαζε φωτιά με σπίρτο.Πρέπει να ήμουν 4-5 χρονών αποτι λέει ο μεγάλος μου αδελφός.

Μπράβο σου,μπράβο σου και καλημέρα.
 

@ Optimus
Το πρώτο βήμα πιστεύω,είναι να συνειδητοποιήσουμε το κακό.Τα υπόλοιπα θα έρθουν, εφόσον υπάρχουν και οι φωνές απ έξω που μας το θυμίζουν.Ολοι από μικροί τρώγαμε κρέας ζώων.Κάπως ,κάποτε μερικοί από εμάς πήραμε την απόφαση.Πίστεψε με δεν είναι δύσκολο, υπάρχουν τόσα νόστιμα φαγητά.Θα δεις που θα έρθει μόνο του .
Εσύ αλλά και όσοι έγραψαν σε αυτό το post με κάνατε να χαρώ.Ωστε υπάρχουν Ανθρωποι?! Ωραία! Ας συνεχίσουμε τον μικρό μας αγώνα …

Καλημέρα.
 

Εξαιρετικό το post, thank U boy!

Μικρή ανακούφιση η επικοινωνία.

Σας ζηλεύω εσάς τους χορτοφάγους, ειλικρινά.

Ελπίζω μια μέρα να τα καταφέρω.
 

@ andy Έχω υποσχεθεί στη Debby ότι αν σταματήσει να τρώει κρέας θα της κάνω δώρο το meat is murder των smiths, για σένα όμως δεν έχω κάτι παρόμοιο στο μυαλό μου,γιατί μου φαίνεται ότι δεν έχει μεγάλες ελλείψεις η δισκοθήκη σου.
Πρόσεχε μου την Virgola και κάνε ότι καλύτερο μπορείς γι όλα τα άλλα που είναι στο έλεος μας.
Μην την παραμελήσεις τώρα που θα έχεις και νέο μέλος στην οικογένεια.
Άντε με το καλό!
 

Σου γράφω μετά δυσκολίας, διότι έχει κάνει κατάληψη στα γόνατά μου...

Φιλιά κι απ' τους δυο μας.
 

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
 

πρεπει εμεις να κανουμε κατι, στην κυπρο οι αγγλοι μονιμοι κατοικοι εχουν φτιαξει ιδιωτικα σωματεια με εθελοντες που μαζευουν τα σκυλια απο το δρομο και τα στελνουν στον αλλο κοσμο ή τα χαριζουν

ακομα και γαιδουρια μαζευουν, τα παρατανε οι κυπριοι στα χωριά και πεθαινουν της πεινας μονα τους και παρατημενα

δε ρεζιντεντ, σου "εκλεψα" κατι που βρηκα πολυ ποιητικό
 

Καλώς την anula2! Χαίρομαι που βρήκες κάτι ποιητικό?!! σε αυτό το ποστ και που έχεις ευαισθησίες σχετικές με τα ζώα!Το κλοπιμαίο που θα το χρησιμοποιήσεις αν επιτρεπετε?Σου γράφω με τις δυο αγαπημένες γάτες( μαμά και κόρη) να κάθονται στα ποδιά μου.
 

Βόλτα στο δασάκι της Καισαριανής πριν απο πολλά χρόνια με τη 4χρονη κόρη μου και τον πεθερό μου. Ενα σκυλί δεμένο έξω από ένα σπιτάκι (κάτι σαν σταθμός περιφρούρησης μου φάνηκε) αλυχτούσε. Ηλιος, ζέστη. Η μικρή τρέχει προς το ζώο, ο πεθερός μου φωνάζει "πού το αφήνεις το παιδί;" και 'γώ απλώς την ακολουθώ. Χαϊδεύει το σκύλο, βλέπουμε ότι το τενεκάκι του δεν έχει νερό. Ισως διψάει. Στο σπιτάκι δεν υπάρχει ψυχή. Ψάχνουμε για νερό, βρίσκω ένα μπουκάλι, γεμίζω το μικρό δοχείο του σκύλου, εκείνος πίνει πίνει πίνει. Μας κοιτάζει με ευγνωμοσύνη. Φεύγουμε χωρίς να τον λύσουμε. Κάπου ανήκει.
Ετσι είναι, τα ζώα "κάπου ανήκουν" όταν είναι δεμένα. Μόνο που οι ιδιοκτήτες τους πρέπει να τα φροντίζουν ώστε να έχουν δικαίωμα σε αυτή την ιδιοκτησία, έτσι δεν είναι;
Σχολιάζοντας τη στάση του πεθερού μου που έμεινε μακριά από όλη τη διαδικασία, νομίζω ότι το πρόβλημα είναι πως πολλοί άνθρωποι φοβούνται τα ζώα. Από εκεί ξεκινούν πολλά από τα δεινά των μικρών και αδύναμων φίλων μας.
Παλιά, προπολεμικά, στο Μαράσλειο, όπως μου διηγείται η μάνα μου, κάθε παιδάκι (δημοτικού και νηπιαγωγείου) είχε ένα κομματάκι γης να διαχειρίζεται καθώς και ένα τουλάχιστον ζωάκι -σκύλο ή γάτα. Τι γίνεται σήμερα στα σχολεία; Τι μαθαίνουν τα παιδιά, ακόμα και της επαρχίας;
Ωραία συζήτηση παιδιά :)
 

Αγαπητή φίλη καλώς όρισες!Αν θες διάβασε την συνέχεια της ιστορίας στα ποστ του Σεπτεμβρίου 2006 και Ιανουαρίου 2008.Σε ευχαριστώ για το σχόλιο.