6.7.07
Τόσο γλυκό, τόσο χαδιάρικο ,τόσο όμορφο, το πιο υπέροχο γατί που είχα γνωρίσει. Χθες τη νύχτα κοιμήθηκε στο κρεβάτι μας , ανάμεσα μας χωρίς να βγάλει άχνα. Σήμερα δεν είναι πια κοντά μας
"Άστρα μου, αστράκια,
τ' άλλα παιδάκια
θα τ' αγαπώ.
Ας με χτυπούν
πάντα κι ακόμα
θα'μαι το χώμα
που το πατούν.
Άστρα καθώς
άστρο και κρίνο,
έτσι θα γίνω
τώρα καλός".
Κώστας Καρυωτάκης
από το blog του Νίκου Δημου.
Παρόλο που δεν αντέχω να βλέπω τα ζώα να πονούν, να υποφέρουν και να πεθαίνουν, δεν τα βάζω κάτω και δεν θα απομακρυνθώ από αυτά.
Η ζωή συνεχίζεται…
Για μερικές και μόνο τέτοιες στιγμές αξίζει να ζει κανείς. Και ας πεθάνει τη αμέσως επόμενη στιγμή.
Η τρυφερότητά σας το ζέστανε εκείνο το βράδυ και νομίζω έφυγε ευτυχισμένο.
Να προσέχεις τις δικές σου (και τον εαυτό σου).Πολλά φιλιά!
Να είσαι καλά.
Σε ευχαριστώ.
<< Home