the resident

"Εάν τα ζώα πίστευαν στον Θεό,τότε γι αυτά ο Διάβολος θα είχε την μορφή Ανθρώπου!!!"

υ.γ(14/4/09) Μετά την σταύρωση ενός ανθρώπου?,ξεκινάει η σφαγή χιλιάδων αθώων καλοκάγαθων πλασμάτων για την τήρηση ενός απάνθρωπου εθίμου.

Δείξε συμπόνια,κάνε την Διαφορά!

υ.γ2 Όσο σκέφτομαι το αρνάκι που ξέφυγε από το αυτοκίνητο που το πήγαινε στο χωριό για σφάξιμο και έτρεχε στην εθνική οδό να γλιτώσει, προσπαθώ να καταλάβω πως μπορούσαν να κουβαλάνε ένα τόσο όμορφο πλάσμα για ώρες και μετά να του έμπηγαν το μαχαίρι στο λαιμό.
Άσπλαχνα κτήνη.Αλλα όχι!Κατι χειρότερο!Αγριάνθρωποι.

Τα ζώα μας… νεκρά

Tης Δωρας Αντωνιου

Aν πάρουμε κατά γράμμα τη ρήση του Γκάντι, σύμφωνα με την οποία από τη συμπεριφορά μας στα ζώα κρίνεται ο πολιτισμός μας, τότε τα όσα ήρθαν στην επικαιρότητα τις τελευταίες ημέρες δεν κολακεύουν ιδιαίτερα τη χώρα μας, που αρέσκεται να προβάλλεται ως λίκνο του πολιτισμού. Μια νεαρή αρκούδα βρέθηκε νεκρή μέσα στο προστατευόμενο εθνικό πάρκο της Βόρειας Πίνδου. Το «προστατευόμενο» στον τίτλο του πάρκου δεν ήταν αρκετό για να εμποδίσει τους πυροβολισμούς, που προκάλεσαν το διαμπερές θανατηφόρο τραύμα στο άτυχο ζώο. Στις Αλυκές Μεσολογγίου, περιοχή όπου απαγορεύεται η πρόσβαση στο κοινό, όχι ένα και δύο, αλλά δεκαπέντε φλαμίγκο σκοτώθηκαν από λαθροκυνηγούς. Η αρκούδα και τα φλαμίγκο, προφανώς, δεν γνώριζαν ότι βρίσκονται σε περιοχές όπου απαγορεύεται το κυνήγι. Βρέθηκαν εκεί, διότι οι περιοχές αυτές στοιχειωδώς πληρούν τις προϋποθέσεις για να καλύψουν τις ανάγκες αυτού που αρεσκόμαστε να ονομάζουμε «άγρια ζωή». Η ανθρώπινη δραστηριότητα περιόρισε κατά πολύ τα μέρη όπου μπορούν άγρια ζώα και πτηνά να ζήσουν. Αμεση συνέπεια ήταν η δραστική μείωση των πληθυσμών τους. Οι προστατευόμενες περιοχές δεν αποτελούν ελληνική πατέντα. Διεθνώς υιοθετήθηκε η πρακτική καθορισμού συγκεκριμένων ζωνών, όπου η φύση παραμένει κατά το δυνατόν μακριά από ανθρώπινες παρεμβάσεις. Στις περιοχές αυτές «εξορίστηκαν» ζώα, για τα οποία η συνύπαρξη με τον άνθρωπο αποδείχθηκε μοιραία. Βεβαίως, η ύπαρξη των προστατευόμενων περιοχών προϋποθέτει ένα βασικό χαρακτηριστικό: τον σεβασμό τους από τους ανθρώπους. Δεν αρκεί να «βαφτίσουμε» τη Βόρεια Πίνδο εθνικό πάρκο ούτε τις Αλυκές ζώνη απαγορευμένη για το κοινό. Οφείλουμε να διασφαλίσουμε αυτά τα χαρακτηριστικά έναντι εκείνων που δεν εννοούν να τα σεβαστούν από μόνοι τους. Η έλλειψη παραδειγματικής τιμωρίας σε κάποια από τις –δυστυχώς– πολλές ανάλογες περιπτώσεις του παρελθόντος δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για εντοπισμό και τιμωρία των δραστών τώρα.

Δυστυχώς, η αρκούδα και τα φλαμίγκο επέλεξαν να εγκατασταθούν και σε περιοχές που δεν είναι τουριστικές. Γιατί ο τουρισμός, ή μάλλον ο φόβος απώλειας τουριστικών εσόδων, θα μπορούσε να τα προστατέψει. Αυτό δείχνει ένα άλλο περιστατικό, από την Κεφαλονιά αυτή τη φορά. Εκεί, τα αδέσποτα στην περιοχή του δήμου Ελειού έπεσαν θύματα ασυνείδητων, που «έσπειραν» φόλες για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες. Η κοινότητα Βρετανών, που ζουν μόνιμα στο νησί, αποφάσισε να αντιδράσει δυναμικά. Απείλησαν ότι θα ενημερώσουν για το θέμα το BBC και ότι θα απευθύνουν έκκληση προς τους συμπατριώτες τους να μην επιλέξουν το συγκεκριμένο νησί για τις διακοπές τους. Η απειλή διεθνούς κατακραυγής και μείωσης του τουριστικού εισοδήματος μπορεί να «συγκινήσει» την τοπική κοινωνία περισσότερο από μερικά νεκρά αδέσποτα. Οι Βρετανοί που εξαγριώθηκαν με τη βαρβαρότητα και αντέδρασαν, φαίνεται ότι έχουν πλέον καλύψει την απόσταση που μας χώριζε από τότε που εμείς «χτίζαμε Παρθενώνες» και, κρίνοντας από τη συμπεριφορά τους απέναντι στα ζώα ως μέτρο πολιτισμού, μας έχουν ξεπεράσει αρκετά.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 12/3/2009

"Μπορούμε να επανεξετάσουμε τη θέση μας ως προς τον εαυτό μας και τον κόσμο και με σεβασμό και υπευθυνότητα να σκύψουμε πάνω στις ζωές των άλλων δημιουργημάτων συλλογιζόμενοι ότι εκείνο που τελικά μας ενώνει είναι......

ΕΝΑΣ πόνος, ΜΙΑ ζωή...."

Πραγματική ιστορία που ξεκίνησε περίπου πριν λίγες βδομάδες και με έχει φέρει σε πραγματικό αδιέξοδο:
στον περιβάλλοντα χώρο της δουλειας μου φιλοξενούμε μια σκύλα η οποία κάποια στιγμή αφέθηκε κουτάβι εκει.Eνας συνάδελφος που και αυτός είχε ένα αστειρωτο αρσενικό σκύλο το έφερε για να ξεχαρμανιασει κρυφά από τους υπόλοιπους και να "πηδήξει" την σκύλα η οποία ήταν σε κατάσταση οίστρου και έμεινε έγκυος.Tο πράγμα δυσκολεύει για τους εξής λόγους: η σκύλα μας είναι αρκετά επιθετική για διάφορους λόγους που δεν μπορώ να περιγράψω τώρα και έτσι ούτε μπορεί να πιαστεί για να μεταφέρθει για στείρωση η για υιοθέτηση(αν βρισκόταν κάποιος)αλλά ούτε μπορούμε να καταλάβουμε τις αντιδράσεις της αφού γεννήσει.Eν τω μεταξύ οι συνάδελφοι δεν θέλουν ούτε να ακούσουν ότι θα υπάρχουν και άλλα σκυλιά στο χώρο και πολύ πιθανό να τα πνίξουν μόλις γεννηθούν.
Αν την είχαμε στειρώσει από κουτάβι θα είχαμε αποτρέψει όλο αυτό το βάσανο αλλά που να φανταστώ ότι υπάρχουν άνθρωποι με αστηρωτους αρσενικούς μόνιμα δεμένους σκυλούς που θα ξέσπαγαν τις γενετήσιες ορμές του στην σκύλα αυτή.
Το πρόβλημα έρχεται και μου μοιάζει μεγάλο.
Αν κάποιος το διαβάσει θα ήθελα την γνώμη του,γιατί βρίσκομαι σε απόγνωση.

Υ.γ Πράγματα απίστευτα και απειλητικά γράφονται εδώ

ΖΩΑ, ΤΑ ΑΘΩΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΙΟ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ .

«Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι το να σταματήσει να τρέφεται με ζώα αποτελεί μέρος του πεπρωμένου της ανθρώπινης φυλής στην πορεία της σταδιακής βελτίωσης της, όπως τα μέλη των αγρίων φυλών σταμάτησαν να τρώνε ο ένας τον άλλο όταν ήρθαν σε επαφή με ανθρώπους περισσότερο πολιτισμένους από τους ίδιους».

Χένρυ Θορο,Walden,η H ζωή στο δάσος.

Και μάλλον είχε δίκιο. Με τα χρόνια όλο και αυξάνονται σίγα σιγά οι χορτοφάγοι ,ώσπου ελπίζω ότι θα καταλήξουμε όσο ξυπναει η συνείδηση μας και η συμπόνια μας, τα συκωτάκια Φουάγκρα,τις συκωταριές , τους πατσάδες, τα αντερακια, τα παϊδάκια ,τα αρνάκια γάλακτος ,τα κοτοπουλάκια και τα γουρουνάκια να τα τρώνε μόνο οι αγριάνθρωποι.

ελπίζουμε

ΣΚΕΨΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΝΟΗΜΑ
Μου είχε πει κάποτε ο πατέρας μου:"αγαπάς πολύ τα ζώα και θα βασανιστείς στη ζωή σου".
Και βασανίστηκα,μαζι με αυτα.Eίναι κάτι που δεν μπορείς να πολεμήσεις, δεν μπορείς να βρεις γιατρειά.
Eπισκέφτηκα ένα καταφύγιο ζώων εδώ στα μέρη μου οπου ένα συμπαθέστατο ζευγάρι ηλικιωμένων άγγλων φροντίζει περίπου 90 ζώα διαφόρων ειδών- μια σταγόνα στον ωκεανό - .H γυναίκα φεύγοντας μου είπε:''λέγε στον κόσμο που γνωρίζεις να στειρώνει όσα πιο πολλά ζώα μπορεί''.
Πολύ σωστά!Να μειωθούν τα ζώα να περιοριστεί η ζωή, όσο πιο λίγα,οσο πιο λίγοι τόσο πιο λίγος πόνος.
Γι αυτο,συγγνώμη που τα λέω,το τραγούδι "What A Wonderful World" το βρίσκω εκνευριστικά αισιόδοξο και ψεύτικο.

Υ.γ.Πριν λίγη ώρα ένα τεράστιο φίδι παραλίγο να δαγκώσει τον σκύλο μου που τον είχα βγάλει βόλτα στην εξοχή.Την γλύτωσε παρά τρίχα.Ο ζεστος καιρos το εβγαλε από την φωλια του.

“Ένας αγρότης μου λέει: “Δεν μπορείς να ζεις μονάχα με φυτική τροφή, γιατί έτσι το σώμα σου δεν παίρνει τις ουσίες που χρειάζεται για να δυναμώσουν τα κόκαλα”. Kι έτσι αφιερώνει με θρησκευτική ευλάβεια ένα κομμάτι της ημέρας του στην τροφοδοσία του οργανισμού του με την πρώτη υλη που φτιάχνει τα κόκαλα.Kι όσο μου δίνει την πολύτιμη αυτή συμβουλή του προχωραει πίσω από τα βόδια του ,τα οποία με κόκαλα φτιαγμένα από τη φυτική διατροφή ,τον τραβανε ακούραστα μαζί με το αλέτρι του, πάνω από κάθε εμπόδιο που συναντούν στο δρόμο τους.”

από το βιβλίο του Χένρι Ντέιβιντ Θορό,Walden,H,η ζωή στο δάσος.

Γι αυτόν που σε ηλικία 43 ετών εξακολουθεί να είναι ο δυνατότερος άντρας στον νομό που ζει και είναι vegan.

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΤΣΙΡΚΟ